Hoe mijn idee voor Whiplash Coach Weert ontstaan is .....

In 2007 en 2018 heb ik het zelf meegemaakt. Kop-staart aanrijding op een provinciale weg. De eerste keer voor een rotonde. De tweede keer bij een stoplicht dat net op groen was gesprongen.

In eerste instantie lijken de klachten mee te vallen. Helaas verergerde het beide keren en had ik in beide gevallen een whiplash opgelopen. De tweede keer ook nog de diagnose PTSS en rij-angst.

Vrij snel kreeg ik van de arbeidsdeskundige het advies om mij te oriënteren op een nieuwe wending in mijn carrière. Een baan met veel wisselende taken en behoorlijk wat contactmomenten, fysiek, telefonisch en digitaal, dat zat er niet meer in kreeg ik te horen.

In elke vezel van mijn lijf voelde ik weerstand. Mijn werk gaf mij zoveel energie en voldoening. Daar wilde ik weer van gaan genieten. Na 7 weken ging ik weer naar het werk. Daar was dan ook alles mee gezegd. Autorijden lukte nog niet, dus ik ging met de trein van Weert naar Eindhoven. Na 20 minuten in de trein was ik zo overprikkeld dat ik eerst 20 minuten moest wandelen. Op die manier kon ik weer herstellen. Op het werk was ik eigenlijk alleen maar aanwezig. Naar het beeldscherm kijken lukte niet en een telefoongesprek voeren was onmogelijk. Wel kreeg ik het gevoel ergens bij te horen. Ook kon ik als vraagbaak dienen voor mijn collega. Tof om met hem te sparren!

De eerste drie maanden stonden vooral in het taken van behandelingen bij de manueel therapeut, homeopaat en osteopaat en mijn werk. Daarnaast zorgde ik voor heel veel ontspanning om te kunnen herstellen. Wandelen hielp mij hierbij enorm. Ik kon genieten van de natuur en het buiten zijn.

Drie maanden na het ongeluk belandde ik in een diepe put. Ik fietste en een ambulance met zwaailicht en sirene passeerde mij. Er ging van alles door mij heen. Alsof ik op dat moment pas realiseerde wat er was. “Ik ben geen aansteller” en “Het is niet mijn schuld” waren gedachtes die door mijn hoofd gingen. Ik durfde toe te geven dat het een heftig ongeluk was. Ik wist niet dat ik zo diep in de put kon raken. Volledig emotioneel door verdriet, boosheid en onmacht ben ik naar huis gefietst.

Toen ik dit besprak met de praktijkondersteuner bij de huisarts verwees hij mij door naar de psycholoog. Wat??? Ik ben toch niet gek! Weer een enorme weerstand. Maar ik merkte ook dat mijn herstel stagneerde. Ik was het overzicht in de afspraken met mijn behandelaars kwijt. Ook mijn financiën kreeg ik niet meer op orde. Mijn arbeidsdeskundige en letselschadejurist zagen dit ook. Hun advies was om over te stappen naar een multidisciplinair traject.

Oei! Weer weerstand! Dat hield in dat ik afscheid moest nemen van mijn behandelaars. In de afgelopen drie maanden had ik met hun mooie stappen gezet en mijn vertrouwen in hun was groot.

Ik liep vast en als ik bleef doen wat ik deed zou mijn resultaat hetzelfde blijven. Daar kwam ik niet verder mee. Met een lichte tegenzin heb ik ingestemd met een vrijblijven intakegesprek.

Het voordeel werd me gelijk duidelijk, zoals onderlinge afstemming van de behandelaars en geen financiële rompslomp meer. Het behandelplan was confronterend. Diagnose PTSS en rijangst. De psycholoog was uitgebreid opgenomen in mijn behandelplan. Ze wonden er geen doekjes om. Ook op mentaal vlak was er werk aan de winkel.

Ik ben met dit multidiscliplinaire traject gestart toen ik heel diep in de put zat. Drie maanden later was ik veranderd in een hele andere Nicole. Ik was mijn behandelaars ontzettend dankbaar. Zij reageerde allemaal hetzelfde. “ Kijk in de spiegel en bedank degene die je daar ziet.”

Dat maakte mij verdrietig. Ik moest denken aan degene die ook in die diepe put beland zijn met een whiplash en niet verder kwamen. Er kon toch niet beweerd worden dat dat dan hun eigen schuld was!

Dat is het moment waarop het idee voor Whiplash Coach Weert ontstaan is. Als ik het kan, dan kunnen anderen het ook!

Maar hoe komt dat dat het mij gelukt is? Ik heb me ruim twee jaar verdiept in wat ik gedaan heb en wat de impact daarvan was op mijn herstel. Ik kwam er achter dat dit heel breed was.

Direct na mijn ongeluk heb ik heel veel rust genomen. Ook heb ik gelet op mijn voeding en extra ondersteunende supplementen genomen.

Ook heeft de steun van familie, vrienden en collega’s een belangrijke rol gespeeld in mijn herstel.

Daarnaast ben ik ook mijn eigen supporter geworden. Dit deed ik met gedachtes die mij kracht gaven, zoals “ Ik ga niet zo snel, maar ik kom er wel” en “Ik ben mijn werk niet”.

Verder was het belangrijk voor mij om te luisteren naar de signalen van mijn lichaam. Ik was er altijd van overtuigd dat hoofd en lichaam gescheiden waren. Tijdens het multidisciplinaire traject ervaarde ik dat pijn soms niet een fysieke oorzaak had, maar dat dit mentaal of emotioneel was.

Ik stelde kleine doelen die ik met ministapjes realiseerde. Ik maakte een weekplanning waarin ik tijd plande voor mijn doelen, maar ook ruimte creëerde om weer op te laden. Het was even zoeken naar een goede balans en soms had ik het vooraf verkeerd ingeschat. Gelukkig trok mijn lichaam dan aan de bel en wist ik dat ik gas terug moest nemen.

Om mij verder te ontwikkelen als coach heb ik de Post-HBO registeropleiding tot Integraal Leefstijl- & Vitaliteitscoach gevolgd.

Door mijn ervaring ben ik ervan overtuigd geraakt dat je sterker bent dan je denkt. Ik wil anderen dit ook laten ervaren. Daarom heb ik het coachtraject “Van overleven naar jouw leven leven” ontwikkeld. Benieuwd? Plan dan een vrijblijvend 1 op 1 gesprek. Dit kan zowel bij jou thuis als in mijn coachruimte op de Maaseikerweg in Weert.